Skip to main contentSkip to navigationSkip to footer
Biodiversity logo
Select a language
language dropdown globe icon
Български
Hrvatski
Čeština
Dansk
Nederlands
English
eesti keel
Suomi
Français
Deutsch
Ελληνικά
Magyar
Gaeilge
Italiano
Latviešu
Lietuvių
Malti
Polski
Português
Română
Slovenčina
Slovenščina
Español
Svenska

GÓRY

Góry pokrywają 29 procent powierzchni lądowej w UE. Pięć głównych pasm górskich to: Alpy, Apeniny, Pireneje, Góry Skandynawskie i Karpaty. Wznoszący się na 4810 metrów Mont Blanc we francuskich Alpach jest najwyższym punktem w UE.

Sporą część górzystych obszarów Europy (około 40 procent) pokrywają lasy i użytki zielone, które latem służą do wypasu zwierząt gospodarskich. Wiele obszarów dzikiej przyrody pozostałych w Europie znajduje się w regionach górskich, w dużej mierze z powodu swojej niedostępności.

Góry są domem dla wielu gatunków zwierząt i roślin, z których duża część przystosowała się do życia w warunkach ekstremalnych. Na obszarach górskich Europy występuje ponad 2500 gatunków i podgatunków roślin, a wielu z nich nie można spotkać nigdzie indziej.

Jednak ekosystemom górskim zagraża porzucanie gruntów, intensyfikacja rolnictwa, rozwój infrastruktury i niezrównoważona eksploatacja. W porównaniu z ekosystemami nizinnymi obszary górskie są również bardziej wrażliwe na negatywne skutki zmiany klimatycznej.

GÓRY

Góry pokrywają 29 procent powierzchni lądowej w UE. Pięć głównych pasm górskich to: Alpy, Apeniny, Pireneje, Góry Skandynawskie i Karpaty. Wznoszący się na 4810 metrów Mont Blanc we francuskich Alpach jest najwyższym punktem w UE.

Sporą część górzystych obszarów Europy (około 40 procent) pokrywają lasy i użytki zielone, które latem służą do wypasu zwierząt gospodarskich. Wiele obszarów dzikiej przyrody pozostałych w Europie znajduje się w regionach górskich, w dużej mierze z powodu swojej niedostępności.

Góry są domem dla wielu gatunków zwierząt i roślin, z których duża część przystosowała się do życia w warunkach ekstremalnych. Na obszarach górskich Europy występuje ponad 2500 gatunków i podgatunków roślin, a wielu z nich nie można spotkać nigdzie indziej.

Jednak ekosystemom górskim zagraża porzucanie gruntów, intensyfikacja rolnictwa, rozwój infrastruktury i niezrównoważona eksploatacja. W porównaniu z ekosystemami nizinnymi obszary górskie są również bardziej wrażliwe na negatywne skutki zmiany klimatycznej.

Logo

SIEDLISKA GÓRSKIE

Góry charakteryzują się bardzo specyficznymi czynnikami środowiskowymi, takimi jak strome zbocza, słabe i płytkie gleby oraz ekstremalne warunki klimatyczne. Duża lokalna zmienność tych warunków wyjaśnia, dlaczego różnorodność siedlisk i gatunków na obszarach górskich jest na ogół większa niż na otaczających je nizinach.

Spośród 233 rodzajów siedlisk chronionych w UE 42 (prawie 20 procent) występują wyłącznie lub prawie wyłącznie na obszarach górskich, a kolejne 91 charakteryzuje obszary zarówno górskie, jak i nizinne.

Choć prawie połowa naszych gór pokryta jest lasami, są one również domem dla niezwykle różnorodnych krzewów i muraw, w tym alpejskich wrzosowisk i formacji trawiastych, a także siedlisk skalistych, które występują na klifach, pionowych ścianach i piargach. W górach znajdują się również unikatowe siedliska słodkowodne, takie jak jeziora alpejskie, grzęzawiska i źródła, a w wyższych partiach także lodowce.

level_2_slide_1

SIEDLISKA GÓRSKIE

Góry charakteryzują się bardzo specyficznymi czynnikami środowiskowymi, takimi jak strome zbocza, słabe i płytkie gleby oraz ekstremalne warunki klimatyczne. Duża lokalna zmienność tych warunków wyjaśnia, dlaczego różnorodność siedlisk i gatunków na obszarach górskich jest na ogół większa niż na otaczających je nizinach.

Spośród 233 rodzajów siedlisk chronionych w UE 42 (prawie 20 procent) występują wyłącznie lub prawie wyłącznie na obszarach górskich, a kolejne 91 charakteryzuje obszary zarówno górskie, jak i nizinne.

Choć prawie połowa naszych gór pokryta jest lasami, są one również domem dla niezwykle różnorodnych krzewów i muraw, w tym alpejskich wrzosowisk i formacji trawiastych, a także siedlisk skalistych, które występują na klifach, pionowych ścianach i piargach. W górach znajdują się również unikatowe siedliska słodkowodne, takie jak jeziora alpejskie, grzęzawiska i źródła, a w wyższych partiach także lodowce.

level_2_slide_1

DZIKIE ZWIERZĘTA GÓRSKIE

Na mocy dyrektywy siedliskowej UE chroni 181 gatunków zwierząt i roślin, które są związane wyłącznie lub prawie wyłącznie z górami, oraz kolejne 130 gatunków, które występują zarówno na obszarach górskich, jak i nizinnych.

Góry stanowią ważny obszar schronienia dla zagrożonych dzikich zwierząt, a niektóre wysoce specjalistyczne gatunki występują tylko w niektórych pasmach górskich. Należą do nich nornik tatrzański (Microtus tatricus) w Karpatach, kozica apenińska (Rupicapra pyrenaica ornata) w Apeninach czy salamandra czarna (Salamandra atra) w Alpach.

Wiele gatunków roślin przystosowało się do życia na pionowych ścianach górskich klifów. Na przykład dobrze znana szarotka alpejska (Leontopodium alpinum) kwitnie na dużych wysokościach i na zboczach.

Ptaki drapieżne, takie jak orzeł przedni (Aquila chrysaetos), sęp płowy (Gyps fulvus) oraz orłosęp brodaty (Gypaetus barbatus), wykorzystują do gniazdowania górskie klify i siedliska skaliste.

DZIKIE ZWIERZĘTA GÓRSKIE

Na mocy dyrektywy siedliskowej UE chroni 181 gatunków zwierząt i roślin, które są związane wyłącznie lub prawie wyłącznie z górami, oraz kolejne 130 gatunków, które występują zarówno na obszarach górskich, jak i nizinnych.

Góry stanowią ważny obszar schronienia dla zagrożonych dzikich zwierząt, a niektóre wysoce specjalistyczne gatunki występują tylko w niektórych pasmach górskich. Należą do nich nornik tatrzański (Microtus tatricus) w Karpatach, kozica apenińska (Rupicapra pyrenaica ornata) w Apeninach czy salamandra czarna (Salamandra atra) w Alpach.

Wiele gatunków roślin przystosowało się do życia na pionowych ścianach górskich klifów. Na przykład dobrze znana szarotka alpejska (Leontopodium alpinum) kwitnie na dużych wysokościach i na zboczach.

Ptaki drapieżne, takie jak orzeł przedni (Aquila chrysaetos), sęp płowy (Gyps fulvus) oraz orłosęp brodaty (Gypaetus barbatus), wykorzystują do gniazdowania górskie klify i siedliska skaliste.

Logo

level_4_slide_1

SSAKI

Góry europejskie są domem dla wielu ssaków, w tym koziorożca, kozic i zająca górskiego. Góry zapewniają również dużym drapieżnikom schronienie oraz korytarze umożliwiające przemieszczanie się między regionami. W Europie występuje pięć gatunków dużych drapieżników: wilk (Canis lupus), rosomak (Gulo gulo), ryś (Lynx lynx), ryś iberyjski (Lynx pardinus) i niedźwiedź brunatny (Ursus arctos). Gatunki te współistniały z ludźmi na przestrzeni dziejów, ale zarządzanie nimi i ochrona w obecnych czasach wymagają rozwiązywania konfliktów z ludźmi, w szczególności zapobiegania atakom na zwierzęta gospodarskie.

level_4_slide_1

SSAKI

Góry europejskie są domem dla wielu ssaków, w tym koziorożca, kozic i zająca górskiego. Góry zapewniają również dużym drapieżnikom schronienie oraz korytarze umożliwiające przemieszczanie się między regionami. W Europie występuje pięć gatunków dużych drapieżników: wilk (Canis lupus), rosomak (Gulo gulo), ryś (Lynx lynx), ryś iberyjski (Lynx pardinus) i niedźwiedź brunatny (Ursus arctos). Gatunki te współistniały z ludźmi na przestrzeni dziejów, ale zarządzanie nimi i ochrona w obecnych czasach wymagają rozwiązywania konfliktów z ludźmi, w szczególności zapobiegania atakom na zwierzęta gospodarskie.

Logo

CO ROBI UE, ABY CHRONIĆ NASZE GÓRY?

Wiele przedsięwzięć na rzecz ochrony gór w Europie jest koordynowanych i wspieranych na szerszym szczeblu europejskim. Poza dyrektywami UE dotyczącymi ochrony przyrody, które chronią gatunki i siedliska górskie oraz tworzą ramy sieci Natura 2000, UE jest również współtwórcą konwencji alpejskiej i konwencji karpackiej. Konwencje te skupiają wszystkie zainteresowane kraje w celu opracowania wspólnych celów i działań na rzecz ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego dwóch największych łańcuchów górskich w Europie.

level_5_slide_1_icon_1

Konwencja alpejska jest unikatowym, prawnie wiążącym instrumentem zrównoważonego rozwoju, którego celem jest ochrona wrażliwych ekosystemów alpejskich, a także alpejskich dóbr kulturowych, dziedzictwa i tradycji na rzecz przyszłych pokoleń.

https://www.alpconv.org/en/home/

level_5_slide_1_icon_2

Konwencja karpacka jest traktatem subregionalnym, który wspiera zrównoważony rozwój i ochronę regionu karpackiego.

http://www.carpathianconvention.org/

Logo
  • Home
  • Contact
  • Sitemap
  • Privacy and legal notice
BISE

The Biodiversity information system for Europe is a partnership between
the European Commission and the European Environment Agency.

Other European Information Systems