SIEDLISKA MORSKIE: TRAWY MORSKIE, LASY MORSKIE

Obszary morskie również odznaczają się bogatą różnorodnością siedlisk, od stabilnego środowiska głębinowego po wysoce dynamiczne wody przybrzeżne. Siedliska morskie chronione na morzach UE obejmują ławice piaszczyste, łąki trawy morskiej posydonia, jaskinie morskie, rafy i siedliska głębinowe, takie jak struktury podmorskie utworzone przez wyciekające gazy. Większość z tych siedlisk zamieszkują również bogate społeczności zwierząt. Domem dla wielu z nich są na przykład łąki z trawy morskiej – ale również to siedlisko jest zagrożone.

SSAKI MORSKIE

W morzach europejskich występują trzydzieści cztery gatunki delfinów, wielorybów i morświnów – łącznie znanych jako walenie. Stanowią one 42 procent gatunków waleni znanych na całym świecie i obejmują morświna zwyczajnego (Phocoena phocoena), delfina butlonosego (Tursiops truncatus) oraz płetwala zwyczajnego (Balaenoptera physalus). Wiele gatunków waleni to nurkowie głębinowi. Na przykład kaszalot spermacetowy (Physeter macrocephalus) może nurkować na głębokości ponad 2000 metrów w poszukiwaniu swojego ulubionego pożywienia – kałamarnicy olbrzymiej.

Wszystkie ssaki morskie w Unii Europejskiej są ściśle chronione na mocy dyrektywy siedliskowej UE. Państwa członkowskie UE muszą podjąć odpowiednie kroki, aby uniknąć negatywnego oddziaływania na populacje waleni. W celu zachowania zgodności z prawem UE wiele krajów uregulowało działalność turystyczną, chcąc zapobiec zakłócaniu spokoju waleni. Ponadto, w ramach wspólnej europejskiej inicjatywy koordynowanej przez Europejską Agencję Środowiska (EEA), państwa członkowskie muszą regularnie monitorować i składać sprawozdania na temat stanu gatunków ssaków morskich. Ponadto dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej UE również dotyczy pewnych negatywnych działań wobec ssaków morskich, m.in. hałasu podwodnego.

INNE DZIAŁANIA UE NA RZECZ OCHRONY NASZYCH WYBRZEŻY I MÓRZ

Wiele wysiłków mających na celu ochronę środowiska morskiego Europy oraz osiągnięć w tym zakresie jest koordynowanych na szczeblu Unii Europejskiej. Oprócz dyrektyw UE ptasiej i siedliskowej obowiązuje dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej w szczególności poświęcona przeciwdziałaniu głównym niekorzystnym zjawiskom w środowisku morskim, aby zapewnić poprawę jakości naszych mórz.

W 2020 r. Komisja Europejska uruchomiła strategię UE w zakresie różnorodności biologicznej na rok 2030, której celem jest wyeliminowanie lub ograniczenie przyłowu zagrożonych gatunków do poziomu umożliwiającego tym gatunkom regenerację.

Odpady morskie stały się poważnym problemem dla wielu siedlisk i gatunków przybrzeżnych i morskich. 80-85 procent odpadów morskich w europejskich wodach morskich to tworzywa sztuczne (z czego produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych stanowią 50 procent), podczas gdy artykuły związane z rybołówstwem stanowią 27 procent. Dyrektywa UE w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko wprowadza środki mające na celu zakazanie stosowania produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, które mają alternatywę na rynku, zmniejszenie liczby pojemników na żywność i kubków na napoje wykonanych z tworzyw sztucznych oraz selektywną zbiórkę butelek plastikowych. Pozytywne efekty zastosowania tych środków dla środowiska morskiego powinny stać się odczuwalne w najbliższej przyszłości.

UE zapewnia wsparcie finansowe na rzecz ochrony i poprawy różnorodności biologicznej w morzach za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) oraz unijnego programu LIFE. W ramach tych dwóch programów sfinansowano wiele udanych projektów morskich i przybrzeżnych.